TOLWEG

Het gedeelte van de Tolweg tussen Boshuisweg en Voorthuizerstraat werd aan het openbaar verkeer onttrokken zodat het oorspronkelijke tracé nog slechts voor een gedeelte bestaat. De Tolweg kwam op de Voorthuizerstraat uit in de omgeving van een tol, die in het kader van de exploitatie van de weg Renswoude-'t Oever was ingesteld. Aanvankelijk bij de "Boterton", later op de plaats waar thans nog het tolhuisje aanwezig is, zij het, dat het niet meer als zodanig functioneert.

In de raadsvergadering kwamen de tollen van de weg Renswoude- 't Oever uitvoerig ter sprake. Eén van de raadsleden had er moeite mee dat de tolgaarders op zondag geld moesten innen. Hij stelde voor om de door Putten en Barneveld aangewezen commissarissen van de straatweg te verzoeken de tollen 's zondags open te houden en op die dag geen tol te heffen. Volgens de raadsnotulen gaf het voorstel aanleiding tot "uitvoerige en langdurige deliberatie". Sommige leden waren van oordeel dat tolgaarders op één lijn gesteld dienden te worden met veldwachters en lantaarnopstekers, die óók zondags arbeid moesten verrichten. Anderen vonden deze vergelijking niet opgaan. Veldwachters en lantaarnopstekers werkten op zondag ter handhaving van de openbare orde en veiligheid. Tolgaarders werkten alleen maar om geld te beuren op zondag. De voorsteller wees er op dat de orde en veiligheid geenszins in gevaar zou komen bij aanvaarding van zijn idee. Wel de gemeentekas. Hij vond dat de gemeenteraad zich principieel điende uit te spreken.

Het debat stokte. Wethouders krabden zich achter het oor. De raadsleden voelden zich voor een zware en moeilijke keus gesteld. Hadden zij de kiezers niet beloofd de zondags rust te handhaven? Goede raad was duur. Gelukkig kwam de goede raad opdagen toen één van de raadsleden het woord nam en op de betrekkelijkheid vande argumentatie van het voorstel wees: Was het niet zo dat de zondags rust juist in gevaar kwam bij aanvaarding? Het raadslid wees er op dat bij openstelling de tollen op zondag het plezierrijden zou toenemen. Dat vond hij minstens zo erg dan het werken op zondag door de tolgaarders.

Dankbaar voor dit geluid besloot de raad niet op het voorstel in te gaan. Zelfs de indiener was het met de zienswijze van de laats te spreker eens en was in zijn gemoed overtuigd van de juistheid van 's raads beslissing, waarmee zowel de zondagsrust als de gemeentekas was gediend. Beter kon het niet.

Uit: Straatnamenboek, K. Friso, Uitgave buro voorlichting gemeente Putten, 1986.